چه حقیرند مردمی که نه جرات دوست داشتن دارند و نه اراده ی دوست نداشتن و نه لیاقت دوست داشته شدن و نه متانت دوست داشته نشدن و مدام شعر عاشقانه می خوانند و تراژدی غم انگیز انسان این است که آنچه هست،نباید باشد وآنچه باید باشد، نیست و همه ی حرف ها همین است و همه ی درد ها همین جا است .
درد روح این است و این است که : انسان شقایقی است که با داغ زاده شده است.
از دکتر علی شریعتی